JAKŻE ŚWIĘTY SPOKÓJ

Ile to już minęło? Prawie 3 miechy. How low. 3 miechy za mną i nic się nie zmieniło? Ratunku!!!! Już zapomniałam o tym wszystkim co tu napisałam na tym żałosnym blogu. Już nawet nie wiem po co?! Chyba po nic, ale nie pamiętam. Jestem w fazie wkurwiania się na jebanego fejsbuka za zabieranie mi życia głupimi grami zynga. Jestem na etapie totalnej izolacji od wszystkich i wszystkiego co wywołuje we mnie jakiekolwiek emocje. Mam żal do siebie za podjęte decyzje i do innych za pozwolenie mi na to. Do tego dochodzi deficyt w finansach co nie pozwala mi iść do psychoanala. Dlatego właśnie piszę tego posta żeby wyrzucić z siebie gdzieś te negatywne odpadki energetyczne. To dla Was ;D Ogromna dawka negatywnej energii. Bierzcie i zróbcie z tym co chcecie. Tylko z dala ode mnie. Robię sobie wakacje od życia i nic nie muszę. Nie muszę się malować, nie muszę się spotykać, nie muszę wychodzić, nie muszę rozmawiać, nie muszę lubić, nie muszę kochać, nie muszę rozumieć, słuchać, radzić. Mam w dupie Was wszystkich i Wasze problemy, bo jest mi źle i właśnie teraz zajmę się sobą i tylko tym na co mam ochotę. Pierwszy raz w życiu. Chyba sobie na to zapracowałam wszystkimi przysługami, dobrymi uczynkami i wszechobecnością kiedy komuś się koło dupy pali. Raczej tak. I właśnie teraz biorę Wasze "Co Ci jest? Czy wszystko OK?" i wyrzucam do kibla! Tym co mnie znają nie muszę tłumaczyć co mi jest bo każdy dokładnie wie. A jak ktoś nie wie to niech się dowie jak chce ,ale nie ode mnie. I nic nie muszę!!!! Wszystko co teraz robię wymika z mojej własnej nieprzymuszonej woli i tak będzie aż nie poczuję się na tyle dobrze, że mi się zachce oglądać którąkolwiek z Waszych twarzy. Adieu